Marx lezen in tijden van COVID-19

Zijn geschriften helpen ons te begrijpen hoe situaties zoals de pandemie niet alle delen van de samenleving op dezelfde manier beïnvloeden, helpen de zoektocht naar een humane en democratische wereldorde vorm te geven

Covid-19 Coronavirus, Karl Marx, Karl Marx Marxisme, Post Covid-19 wereld, Thomas L Friedman Karl Marx, Karl Marx kapitalisme, D Raja CPIDuitse filosoof Karl Marx. (Bron: Wikimedia Commons)

Met de hulp van de wetenschap zal de mensheid uiteindelijk de crisis overwinnen die is veroorzaakt door de pandemie van het coronavirus. Er zullen veel theorieën en filosofieën naar voren komen. Vele interpretaties zullen aan het volk en de regeringen worden voorgelegd. Maar de vraag is of de post-COVID 19-wereld hetzelfde zal zijn als voorheen of zal veranderen, of de kapitalistische orde onmenselijk en uitbuitend zal worden. Thomas L Friedman heeft geschreven dat COVID-19 een zwarte olifant is. Het is het logische gevolg van onze steeds vernietigender wordende oorlogen tegen de natuur. De opkomende situatie zal waarschijnlijk een kwestie van veel publiek debat zijn waarin Karl Marx en het marxisme centraal zullen staan.

Alle filosofen hebben de wereld op verschillende manieren geïnterpreteerd. Het gaat er echter om het te veranderen dat Marx schreef in Thesis over Feuerbach. Dit was het fundamentele uitgangspunt van het filosofische streven van Marx en zijn levenslange metgezel Friedrich Engels. Ze analyseerden het menselijk bestaan, de relatie tussen mens en natuur en de manier waarop productie en reproductie van de menselijke soort en de economie plaatsvindt.

Terwijl ze beweerden dat arbeid de bron van rijkdom en de eerste basisvoorwaarde voor het menselijk bestaan ​​is, analyseerden Marx en Engels de dialectiek van de natuur. Ze wezen erop hoe de harmonie tussen mens, land, water en lucht tot veranderingen leidt. In Kapitaal legde Marx uit dat arbeid in de eerste plaats een proces is waaraan zowel de mens als de natuur deelnemen. Marx legde verder uit dat het arbeidsproces niets anders was dan het productieproces. Hij liet zien hoe arbeid de bron van rijkdom is en hoe arbeidskracht meerwaarde blijft produceren. In hetzelfde werk legde hij uit hoe onder het kapitalisme meerwaarde wordt toegeëigend door kapitalisten, die de eigenaars zijn van de productiemiddelen. Hij legde ook uit hoe deze toe-eigening van meerwaarde leidt tot accumulatie van rijkdom aan de ene pool en de verarming van de werkende mensen aan de andere. Die ongelijkheid wordt weerspiegeld in de erbarmelijke werk- en levensomstandigheden van de werkende mensen.

Terwijl hij het huisvestingsvraagstuk van de samenleving analyseerde, vooral hoe de bourgeoisie het huisvestingsvraagstuk oplost, wees Engels erop dat de arme districten waarin de arbeiders opeengepakt zijn de broedplaatsen zijn van al die epidemieën die van tijd tot tijd steden teisteren. Cholera, tyfus, buiktyfus, pokken en andere verwoestende ziekten hebben hun ziektekiemen gespaard in de verderfelijke lucht en het vergiftigde water van deze arbeiderswijken. Dit verklaart waarom de armen en migrerende werknemers van alle landen, inclusief India, met onvoorstelbare problemen worden geconfronteerd en het slachtoffer worden van de COVID-19-pandemie.

De ontwikkelingen in de afgelopen twee decennia hebben de kapitalisten gedwongen nieuwe deals en plannen te bedenken om de uitbuiting van de arbeidersklasse in stand te houden. Vóór COVID-19 kreeg de kapitalistische wereldeconomie in 2008 te maken met een crisis, toen de Amerikaanse economie werd geconfronteerd met een subprime-leningencrisis. De huidige pandemie heeft de economische wereldorde naar een beademing geduwd.

Velen denken dat deze pandemie alle landen, alle gemeenschappen en alle klassen op dezelfde manier treft. Daarom moeten we eerst de regeringen toestaan ​​om het af te handelen en dan vechten voor onze zorgen. Maar dat klopt niet. Kapitalisten zijn slimmer. In naam van de bestrijding van de pandemie nemen kapitalistische regeringen meer controle in handen.

In India probeert de BJP-RSS-combinatie het land naar een theocratische fascistische staat te duwen. Linkse en seculiere democratische krachten hebben hun inspanningen geïntensiveerd om de woede van de werkende mensen te kanaliseren tegen deze kapitalistische en fascistische politieke orde, die het leven van miljoenen gewone mensen op het spel heeft gezet door hen hun rechten te ontzeggen.

De leugens en het falen van de regering moeten worden ontmaskerd. Het kapitalisme gebruikt religie als een instrument om mensen met elkaar te laten vechten, maar de miljoenen mensen zullen het afschuwelijke ontwerp van communaal-fascistische heersers begrijpen en niet toestaan ​​dat ze de samenleving verder verdelen. Toen Marx naar de Indiase sociale structuur keek, begreep hij de plaats van kaste daarin. Zijn geschriften na de Taiping-opstand in China, Sepoy Mutiny in India (India's eerste onafhankelijkheidsoorlog) en Black Resistance in Amerika deden hem spreken over de dringende noodzaak van een democratische revolutie in India. Marx' term democratische revolutie biedt mogelijkheden voor de afschaffing van het kastensysteem.

In het filosofische streven naar een nieuwe wereld, kwam het marxisme naar voren als een revolutionaire theorie en wetenschap. De drie integrale componenten van het marxisme, zoals Lenin opmerkte, zijn één, de filosofie van het dialectisch materialisme (historisch materialisme), twee, de theorie van de meerwaarde en drie, de leer van de klassenstrijd als de drijvende kracht van de geschiedenis.

De toekomst zal getuige zijn van een intense klassenstrijd om politieke macht, zodat een nieuwe sociale orde ontstaat waarin de staat zal zorgen voor huisvesting, gezondheidszorg, onderwijs en alle middelen van bestaan ​​voor al zijn burgers, en gelijkheid, rechtvaardigheid en waardigheid van alle burgers zijn bevestigd.

Ter gelegenheid van de geboortedag van Karl Marx op 5 mei (1818) lieten de werkende mensen, terwijl ze hulde brachten, hun strijd voortzetten om de kapitalistische samenleving omver te werpen en te bevrijden van de ketenen van onderdrukking en uitbuiting.

De schrijver is algemeen secretaris, CPI