Jij zegt Ramadan, ik zeg Ramzan

Ramadan is een Arabisch woord en wordt uitgesproken met een d, niet een z.

Maar de oproep om alle sporen van de Saoedische islam uit te wissen in naam van ‘Indianness’ is een ander soort onverdraagzaamheid.

Op 30 juni, de eerste dag van de ramadan, veranderde mijn Facebook-muur in een collage van foto's, afbeeldingen en statusberichten die het begin van de islamitische heilige maand aankondigden. De boodschap Ramadan Mubarak, kalligrafisch geschreven tegen een achtergrond van een minaret of een halve maan of een pak dadels, werd gedeeld door verschillende van mijn vrienden die tot verschillende religies behoren en in verschillende delen van de wereld wonen, waaronder India.

Wacht even, hoe kan iemand die in India woont en Indiaas is, ooit Ramadan zeggen? Dat was een punt dat naar voren werd gebracht door een Facebook-vriend (geen echte vriend), toen ze postte, Aap sabhi ko Ramadhan, Ramadan nahi - sirf saada, sachcha, hindoeïstische 'Ramzan Mubarak'! In het Engels bedoelde ze: Wish you all not Ramadan, but only simple, true Indian Ramzan Mubarak'. Later suggereerde ze zelfs dat degenen die de voorkeur geven aan d boven z, volgelingen zijn van de Saoedische islam, en dat het kiezen van Ramadan boven Ramzan niet alleen een spellingsvoorkeur is, maar een politieke beslissing om Arabieren te verkiezen boven Perzen!
Ondanks dat ze haar afkeer van Ramadan duidelijk maakte in haar post op de muur, wensten veel mensen haar nog steeds Ramadan Mubarak in hun opmerkingen.

Ramadan is een Arabisch woord en wordt uitgesproken met een d, niet een z. Maar in het Perzisch of Urdu vervangt de z de d. Amerikaans en Brits Engels gebruiken Ramadan, terwijl Engelstalige dagbladen in India beide spellingen gebruiken. In India zeggen de meeste mensen Ramzan als ze Urdu/Hindi spreken, maar velen geven er nu de voorkeur aan om Ramadan te gebruiken, tenminste als ze in het Engels spreken. Het is een trend die verschillende links-liberale moslims zorgen baart die bang zijn voor de Saudisatie, Arabisering of Wahabisering van Indiase moslims. Het is niet ongewoon om te zien dat dergelijke moslims hun trouw aan de INDISCHE ISLAM (ja, in hoofdletters geschreven) op hun Twitter-bios verklaren. Het is ook niet ongewoon om te zien dat volgelingen van de Indiase islam andere Indiase moslims berispen omdat ze Allah hafiz zeggen in plaats van Khuda Hafiz, en voor het verbreken van hun vasten tijdens de Ramadan, niet Ramzan.

Wanneer Indiase islamaanhangers Indiase moslims berispen omdat ze afdwalen van hun zogenaamde versie van het geloof, verschillen ze niet van hindoefundamentalisten die eisen dat de Indiase cultuur wordt gevolgd in onze kunsten, en van de morele politie die minnaars mishandelt voor openbare uitingen van genegenheid op Valentijnsdag. Deze voorbeelden lijken misschien niet verwant, maar hebben een enkelvoudig thema: intolerantie voor alles dat als niet-Indiaas wordt beschouwd.

Wie bepaalt wat Indiaas is? En kan iemand alstublieft de Indiase islam definiëren? Indiase moslims zijn toch net zo divers als India zelf, dus zou er geen Tamil-islam, een Bihari-islam, een Kashmiri-islam, enz. moeten zijn? Misschien zijn er net zoveel versies van de islam als er biriyani-variëteiten zijn die in heel India worden gekookt? Sommige aanhangers van de Indiase islam suggereren dat de soefi-tak van de religie, die ontstond in het verre Turkije maar veel liefhebbers vond in
het subcontinent, is de enige vreedzame vorm van de islam. Degenen die de soefi-/barelvi-takken niet volgen, worden Arabised, puriteins, Wahabi genoemd en zeker geen volgelingen van de Indiase islam.

Zo onduidelijk als Indiase islamaanhangers zijn over waar ze in geloven, ze zijn er absoluut zeker van waar ze niet in geloven. Alles wat Arabisch is, en dus hun muggenzifterij van Allah Hafiz en Ramadan. Ze vergeten gemakshalve dat de islam voor het eerst naar India kwam via Arabische handelaren die aan de kusten van Kerala aankwamen. Dat waren vreedzame kerels, in tegenstelling tot de plunderende legers die uit Centraal-Azië waren gekomen en Perzisch spraken, de voorkeurstaal van de Indiase islamaanhangers.

Maar het is niet de geschiedenis waar de Indiase islamaanhangers zich zorgen over maken, het is de huidige Arabisch-Saoedi-Wahabi-invloed die hen opwindt. Zeker, de Arabische wereld is in rep en roer, met crises in Irak, Syrië en Palestina die bijna niet eindigen. Natuurlijk zijn er ISIS, Al-Qaeda en Hamas, allemaal Arabische militanten die tussen haakjes staan, die trouwens ongelukkige Arabische burgers doden. Maar er zijn ook de vreedzame Verenigde Arabische Emiraten, Koeweit, Qatar, Bahrein en Oman – landen die meer buitenlanders huisvesten dan hun eigen onderdanen, en die naast moskeeën ook tempels en kerken hebben. Spreekt dat niet van Arabische tolerantie? Wat Saoedi-Arabië betreft, het is intolerant voor alle religies behalve de soennitische islam, maar het koninkrijk herbergt mensen van verschillende nationaliteiten. Er zijn meer Indiase expats in dat land dan elders, en velen van hen zijn niet moslim.

Laten we dus niet, in een poging om ons patriottisme en secularisme te bewijzen, de Arabieren en Indiase moslims afranselen die de voorkeur geven aan Arabisch boven Perzisch, of die geen soefi-heiligdommen bezoeken. Als Indiase islamaanhangers denken dat hun anti-Arabische, pro-Soefi-houding hen meer seculier en patriottisch maakt in de ogen van niet-moslim-indianen, hebben ze het mis. Bijna al mijn hindoe-vrienden hebben me Ramadan Mubarak toegewenst, en maken zich niet druk over mijn voorkeur voor Ramadan boven Ramzan. Omdat Ramadan ook door westerlingen wordt gebruikt, denken veel jonge mensen dat de term cooler is dan Ramzan. Hun voorkeur heeft niets te maken met Arabisch versus Perzisch/ Urdu.

Uiteindelijk gaat het om de vrijheid om te kiezen om te spreken, om een ​​woord te spellen op welke manier je maar wilt. En in het democratische India is er geen plaats voor onverdraagzaamheid tegen het uitoefenen van dergelijke vrijheden. Trouwens, ik zeg Khuda Hafiz en Ramadan Mubarak. Dus, ben ik een volgeling van de Indiase islam of de Saoedische islam? Laten we de Indiase moslim bevrijden van zulke onnodige vragen.

irena.akbar@expressindia.com